× اینجا آرامگاه بغضهای کهنه است......کمی سکوت که اگر بیدار شوند درد دارند لعنتی ها ****************************** ،از ابتدای افتادن از ابتدای صفر، از ابتدای اینهمه تنهایی، دوباره شروع خواهم شد و این بار تمامِ جهان را قدم خواهم زد. ****************************** آموخته‌ام که هیچ‌گاه نجابت و تواضع دیگران را به حساب حماقت‌شان نگذارم . . . ****************************** معنی عشق را نمی فهمد ؛هرکسی گقت:دوستت دارم ****************************** می میرم اگر روزی ایوان دلم را از شمعدانی های عاشق پر نکنی من گلی شبیه شعر را هر روز از چشم های تو کم دارم. مرا به گل شعر چشم هایت دعوت می کنی؟

آدرس وبلاگ من

zakhmiedel.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/kzahra

?????? ???? ?????? ???? ???? ?????? ??? ??? ????? ??????

تو را دیدم ای عشق

و شایسته این نیست

که باران ببارد

و در پیشوازش دل ِ من نباشد

و شایسته این نیست

که در کَرتهای محبت

دلم را به دامن نریزم

دلم را نپاشم

چرا خواب باشم ؟

ببخشای بر من ، اگر بر فراز صنوبر

تقلای روشنگر ریشه ها را ندیدم

ببخشای بر من ، اگر زخم ِ بال ِ کبوتر

به کتفم نرویید

چرا خواب باشم ؟

عبور ِ کدامین افق

وسعت انتظار مرا مژده آورد ؟

و هنگامۀ عشق را از دلم من خبر داد ؟

کجا بودم ای عشق ؟

چرا چتر بر سر گرفتم ؟

چرا ریشه های عطشناک ِ احساس ِ خود را

به باران نگفتم ؟

چرا آسمان را ننوشیدم و تشنه ماندم ؟

ببخشای ای عشق

ببخشای بر من ، اگر ارغوان را نفهمیده چیدم

اگر روی لبخند ِیک بوته

آتش گشودم

اگر سنگ را دیدم ، اما

در آیین ِ احساس ِ آواز ِ گنجشک

نَفَسهای سبزینه را حس نکردم

اگر ماشه را دیدم ، اما

هراس ِ نگاه ِ نَفَسگیر ِ آهو

به چشمم نیامد

ببخشای بر من ، که هرگز ندیدم

نگاه ِ نسیمی مرا بشکفاند

و شعر ِ شگرف ِ شهابی

به اوجم کشاند

و هرگز نَرَفتم

که خود را به دریا بگویم

و از باور ِ ریشه مهربانی برویم

کجا بودم ای عشق ؟

چرا روشنی را ندیدم ؟

چرا روشنی بود و من لال بودم ؟

چرا تاول ِ دست ِ یک کودک ِ روستایی

دلم را نلرزاند ؟

چرا کوچۀ رنج ِ سرشار ِ یک شهر

در شعر من بیطرف ماند ؟

چرا شعر من ، بیل بر دوش

یک صبح ِ میدان

و یک انتظار ِ عبث را نفهمید؟

چرا در شب ِ یک حضور و حماسه

که مَردی به اندازۀ آسمان گسترش یافت

دل کودکی را ندیدم که از شاخه افتاد؟

و چشم ِ زنی را که در حجلۀ هِق هِقی تلخ

جوشید و پیوست با خون ِ خورشید؟

ببخشای ای عشق

ببخشای بر من ، اگر ریشه در خویش بستم

و ماندم

و خود را شکستم

و هرگز نرفتم که در فرصتی خط شکن

باور زندگی را بفهمم

و هرگز نرفتم که یک حجله برپا کنم -

بر سر کوچۀ زندگانی

و در قاب خورشید

بنشانم عکس دلم را

تو را دیدم ای عشق

و دیگر زمین ، آسمانی است

و شایسته این نیست

که در بُهت ِ بیهودگیها بمانم

تو را دیدم ای عشق

و آموختم از تو آغاز ِ خود را

نگاه تو کافی است

من آموختم ریشۀ رویش باغها را

و باران ِ خورشیدها را

یکشنبه 13 بهمن 1392 - 12:12:40 AM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

ali

http://akvariume.gegli.com

ارسال پيام

شنبه 19 بهمن 1392 6:40:54 PM

????

http://zakhmiedel.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 16 بهمن 1392 10:54:18 PM

سلام بهانه عزیزم ، ممنونم از حضور همیشگیت

****

به امید شب هایی سرشارازمهربانی و عشق و روزهایی پر از شادی و آرامش برای قلب های پر از مهرتان

bahane

http://violetflower.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 16 بهمن 1392 12:36:30 PM

سلام خواهر جونم خیلی با احساس و زیبا نوشتی..مرسی فدات شم

bahane

http://violetflower.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 16 بهمن 1392 12:35:28 PM

bahane

http://violetflower.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 16 بهمن 1392 12:28:13 PM

????

http://zakhmiedel.gegli.com

ارسال پيام

سه شنبه 15 بهمن 1392 9:21:18 PM

سلام جناب ناصر ممنون از حضور سبزتون

******

شبانه، باران می بارد

و عطری در هوا می پراکند

که دیگر بار یادت می افتد این زندگی

چه حرفا دارد برای گفتن، چه لحظه ها دارد برای زیستن

آن قدر شیرین که تنهایی از یادت میرود، و هر دلتنگی یی

هر خاطره ای، هر هراسی

و دیگر بار میشوی لبریز از محبتی بی بهانه

باران از آسمان می بارد

و عطر خاک زمین را زنده می کند

کجا می شود چنین عشقی را سراغ گرفت

nasser

http://y.n.gegli.com

ارسال پيام

سه شنبه 15 بهمن 1392 8:31:44 PM

با سلام وعرض ادب احترام زهرا خانم عزیز خیل زیبا بود دلا امشب می بایدوضو کرد/وهر نممکنی رااز خدا ارزوکرد

????

http://zakhmiedel.gegli.com

ارسال پيام

دوشنبه 14 بهمن 1392 5:06:04 PM

Likes 1

واژه ها مثل آب هستند،گاه قطره حیات می شوند و گاه سیلی ویرانگر،گاه به زبان می آیند و گاه بر نگاه جاری می شوند،گاه حرف به حرف بر خط می لغزند، و گاه ذره ذره بر سنگ حک می شوندواژه ها گاه درودی هستند برای یک آغاز،و گاه بدرود می شوند و یک پایان،واژه ها گاه بی صداتر از سکوتند و گاه فریاد،واژه ها گاه عشق می شوند و گاه نفرت،گاه وصل هستند و گاه فراق،واژه ها گاه آدمند و گاه حوا،واژه ها گاهی هابیل و گاه قابیلند،واژه ها آه می شوند و به آسمان می روند،واژه ها اشک می شوند و بر زمین می ریزند،واژه ها ابر، باران، باد و طوفان می شوند،واژه ها سخن می شوند،واژه ها گرد هم می آیند و کتاب می شوند،واژه ها گاه دور از هم،راکنده و در هم،معما می شوند،واژه ها زندگی،مرگ، دنیا و آخرت می شوندواژه ها گاه شاد مان هستند و گاه غمگین،واژه ها گاه درمانند و گاه دردند،واژه ها گاه امید می آورند،و گاه می برند،وه...که چه حیرت آورند این واژه ها!گاه زشت می شوند و گاه زیبا،گاه خوب، گاه بد،گاه دور و گاه نزدیک،واژه ها قطره قطره دریا می شوندآری واژه ها مثل آب هستند،گاه چون چشمه ای روان و جاری،گاه در کوزه ای پنهان،

????

http://zakhmiedel.gegli.com

ارسال پيام

دوشنبه 14 بهمن 1392 5:01:14 PM

سلام یلداجان،مژگان جون و معصومه عزیزم ممنون از حضور سبزتون

گمان می کردم که زندگی را می شناسم،

خیالم این بود که عشق را فهمیده ام،

امروز که تو نیستی،

به این باور رسیده ام که گمان من از زندگی رویایی بود و فهم من از عشق خیالی،

اکنون می دانم که زندگی، عشق و مرگ سه جزء بودند در کنار هم،

زندگی لیوان آبم بود

عشق آب زلال آن

و تو دستی که نگهدار آب و لیوان بود

لیوان شکسته من،

آب ریخته بر زمین،

و دستهایی که دیگر نیست

من خوب زندگی، عشق و مرگ را شناخته ام

امروز که دیگر نیستی

yalda

http://2darajahzireshab.gegli.com

ارسال پيام

یکشنبه 13 بهمن 1392 7:37:55 PM

آخرین مطالب

لطافت آرامش

السلام علیک یا فاطمه اهرا

نمایش سایر مطالب قبلی

پیوند های وبلاگ

به عشق دلم همیشه ولم
دل ببریم از نفاق و نام گیریم از وفاق

آمار وبلاگ

95060 بازدید

41 بازدید امروز

19 بازدید دیروز

236 بازدید یک هفته گذشته

آخرين وبلاگهاي بروز شده

Rss Feed

برای چت کردن لطفا وارد سایت شوید

شانه شو تا دودمان عشق را مرحم شوی

فردا برای دلجویی دیر است ، امروز زخم نزن �

تو را دیدم ای عشق

سلام بهانه عزیزم ، ممنونم از حضور همیشگیت

به امید شب هایی سرشارازمهربانی و عشق و روزهایی پر از شادی و آرامش برای قلب های پر از مهرتان

سلام جناب ناصر ممنون از حضور سبزتون

شبانه، باران می بارد

و عطری در هوا می پراکند

که دیگر بار یادت می افتد این زندگی

چه حرفا دارد برای گفتن، چه لحظه ها دارد برای زیستن

آن قدر شیرین که تنهایی از یادت میرود، و هر دلتنگی یی

هر خاطره ای، هر هراسی

و دیگر بار میشوی لبریز از محبتی بی بهانه

باران از آسمان می بارد

و عطر خاک زمین را زنده می کند

کجا می شود چنین عشقی را سراغ گرفت

با سلام وعرض ادب احترام زهرا خانم عزیز خیل زیبا بود دلا امشب می بایدوضو کرد/وهر نممکنی رااز خدا ارزوکرد

سلام یلداجان،مژگان جون و معصومه عزیزم ممنون از حضور سبزتون

گمان می کردم که زندگی را می شناسم،

خیالم این بود که عشق را فهمیده ام،

امروز که تو نیستی،

به این باور رسیده ام که گمان من از زندگی رویایی بود و فهم من از عشق خیالی،

اکنون می دانم که زندگی، عشق و مرگ سه جزء بودند در کنار هم،

زندگی لیوان آبم بود

عشق آب زلال آن

و تو دستی که نگهدار آب و لیوان بود

لیوان شکسته من،

آب ریخته بر زمین،

و دستهایی که دیگر نیست

من خوب زندگی، عشق و مرگ را شناخته ام

امروز که دیگر نیستی

آخرین مطالب

پیوند های وبلاگ

این وبلاگ به وسیله شبکه اجتماعی گوهردشت (گگلی) ایجاد شده است, ورود به گوهردشت